Zondag

Indonesië. Het grootste moslimland ter wereld! De provincie Papua is grotendeels christelijk, al wonen er in Wamena ook wel wat moslims. Degene die denkt dat de GJRP (‘onze’ ZGG kerk) de enige is in Wamena moet ik teleurstellen. Wamena telt zo’n 75 (!!) kerken heb ik me laten vertellen: van Pinkstergemeente tot Zevendedag adventisten en van Baptist tot ‘gereformeerd’.  Papua’s zijn dus net mensen.... De meeste kerken zijn vanaf een afstand al te herkennen aan de grootte van het gebouw, en de soms opvallende kleur: knalblauw bijvoorbeeld. Er zouden nog hele verhalen te schrijven over waarom je christen ben (stamdruk bijvoorbeeld) en over bijgeloof (soms zijn er meerdere kerken van 1 soort, maar als die kerk op je eigen grond staat, wordt jij gezegend. Je gaat dan toch niet naar de kerk bij een ander op zijn grond?) enz. maar dan wordt het echt te uitgebreid.

Sinds enige tijd heeft de burgemeester van Wamena besloten dat alle honderden winkeltjes in Wamena op zondag gesloten moeten zijn. Da’s lastig, want heel veel toko-eigenaren zijn moslim. Op overtreding hiervan staan zware boetes. Oplossing? Doe je deur op een kier, dan kan je’m razendsnel dicht doen als de politie komt controleren. Probleem  al een klein beetje opgelost. De andere oplossing biedt de overheid zelf: vanaf 17.00 uur is de zondag afgelopen, dus gaat alles open en verschijnen de karretjes met jerrycans benzine weer langs de kant van de weg en wordt er weer volop handel gedreven.

Zondagmorgen naar de GJRP geweest. De dienst begint om 9 uur. Dat klink vroeg, maar ik zal dan eerst even verduidelijken hoe ze hier leven. Rond 5.30 – 6.00 wordt het licht. Om half 7 is het hier al net zo druk als op de markt van Middelburg op donderdagmorgen. Zes uur in de avond wordt het donker en vanaf 7 of 8 uur is het stil buiten. Je leeft dus met het licht. Vandaar die vroege tijden. De school van de meiden begint ook al om 7.45. Dat even tussendoor.

Als we net na negenen bij de kerk arriveren staat iedereen nog buiten te praten. Rond kwart over negen wordt de klok geluid en gaat iedereen naar binnen: mannen bij mannen en vrouwen bij vrouwen. Iets langer dan een uur later sta je weer buiten. Gezongen wordt er weinig, maar wel ritmisch. Als je collecteert zing je net zolang dat dat duurt. Collecte klaar? Dan stop je. En geen drie, maar vier punten vandaag.....

Zondagmiddag zijn we naar de MAF base geweest. Daar komen iedere zondagmiddag alle ‘missiemensen’ uit Wamena en omgeving bij elkaar: MAF mensen, Helimission, STKIP,  Lenterra, ondewijzers van kinderen, World Team enz. enz.: zingen, lofprijzing, je kan dankpunten aandragen en daarna wordt er een videopreek bekeken. Zie wat foto’s hieronder.

Zaterdag was het een prachtige, zonnige dag! Met een man/vrouw of 14 naar het Habamameer geweest op 3.500 meter hoogte. Een prachtige rit ernaar toe (zie foto) en daarvoor ook nog even langs de markt voor wat eten en Seppi  (zie foto, met blauwe pet) had ook nog hout nodig voor het etensvuurtje.